Της δινείς τροφούλα, νεράκι, αγάπη. Τη θυμάσαι, την επισκέπτεσαι, την παρατηρείς, της κόβεις τα ξερά φυλλαράκια, διώχνεις τα σκουληκάκια, τα εντομάκια, τα ζιζάνια που την ενοχλούν. Μόλις χειμωνιάσει αρχίζει να ζωντανεύει, το πράσινο γίνεται κιτρινάκι και μετά πορτοκαλάκι. Σφαιρικοί, ζουμεροί οι καρποί της γεμάτοι υγρά και ζωή. Πριν το τέλος θέλει και πάλι προσοχή γιατί η χειμωνιά θα να την τσακίσει τη στιγμή που θα έχει απλώσει όλα της τα πλούτη μπροστά σου.
Μια από τις μεγαλύτερες ευτυχίες μου είναι ν' απλώνω το χέρι μου για να κόψω ένα πορτοκάλι από το δέντρο.
5 σχόλια:
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΧΥΣΕΙΣ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ!
Καλώς τον! Κοπιάστε! Εχω παγωτό σοκολάτα-πορτοκάλι, έχω φετούλα πορτοκαλιού περιχυμένη με σοκολάτα, φρέσκο πορτοκαλάκι δροσερό, μαρμελαδίτσα και λικέρ πορτοκάλι(κουαντρώ παρακαλώ!). Για δωράκι σας έχω ένα ολόκληρο πορτοκαλάκι στολισμένο με γαρύφαλλα για να αρωματίζεται το δωμάτιό σας!
Πογτοκαλάδα από πογτοκάλι;;;
Εεεε, φυσικά ανθρωπέ μου! Τι; Από λεμόνια?
Από λιμόνια; Α! Λιμουνάδα θελετε;
Δημοσίευση σχολίου