Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Λίγο πριν νυχτώσει

2 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Είναι η ώρα της προπαρασκευής για τα καλύτερα και τα πιο δικά μας, που προσδοκούμε και που μερικές φορές έρχονται, ξέρεις...
Σαν το λουλούδι σου, που ανοίγει τον εαυτό του στην δροσιά του σκοταδιού - ίσως-ίσως, ακόμα και στην ασφάλειά του... γιατί για μερικούς και μερικά, το σκοτάδι λειτουργεί ανακουφιστικά, καθώς τους κρύβει από τον υπόλοιπο κόσμο ή, έστω, κρύβει τον υπόλοιπο κόσμο απ' αυτούς...

Κι έπειτα, ξημερώνοντας, πάνω στα πέταλα λίγες στάλες δροσιάς... ίχνη, δηλαδή, της νύχτας, που πέρασε και του αναζωογονητικού της φιλιού... Στην επόμενη φωτογραφία σου αυτό, ελπίζω!

χχχ

:-)

Dr_MAD είπε...

Αν και η νύχτα έχει λιγοστά "λουλούδια", είναι καλό να τα ξεχωρίζουμε