Τα καλά μου Επτά Δαιμόνια με προσκάλεσαν στο παιχνίδι των τριών ευχών, μια για μένα, μία για τους εχθρούς μου και μία για κάποιον άλλον.
Μου πήρε μέρες να το πάρω απόφαση... μήπως ειμαι λίγο emotionally blunt τελευταίως?
---για μένα: να μάθω να δρω πιο γρήγορα... πχ ενας χρόνος για να προσαρμοστώ σε νέες συνθήκες ζωής μου φαινεται κομματάκι πολύς, τέσσερα χρόνια για να τελειώνω μ' εκείνο το ρημαδι το paper ειναι σίγουρα πολλά...
---για τους (όποιους) εχθρούς: να κουλάρουν και να μην μου πολυκουνιούνται γιατι βαριέμαι ν ασχολούμαι μαζί τους
---για κάποιον άλλον (ή "Αλλον"): να ειναι υγιής, να έχει θάρρος και να ξεσκονίσειτην καρέκλα του γιατί έχει πιάσει κάτι αραχνίτσες!!
2 σχόλια:
Έλα βρε! Η προσαρμοστικότητα θέλει το χρόνο της για να είναι επιτυχής και με τους εχθρούς σου είσαι (μπράβο σου!) αρκετά ανώτερος άνθρωπος.
Εμάς οι δικοί μας,μας συφιλιάζουν.
υγ.Όλα καλά?-Αν μπορείς στείλε mail.
Καλημέρα και φιλιά!
Εμένα αράχνες δεν έχει πιάσει μόνο η καρέκλα...
[έτσι εξηγείται η συμπεριφορά μου]
είσαι γεναιόδωρη πάντως! χαχαχα
Δημοσίευση σχολίου