Διπλωματία

Είναι απλό κύριε supervisor: κάνετε λάθος, you are wrong, το συμπέρασμά σας είναι εντελώς αστήρικτο και αντιφάσκει με τα αποτελέσματα του πειράματος.

Παραδεχτείτε οτι το ζωικό μοντέλο που φτιάξαμε δε συμπεριφέρεται όπως οι άνθρωποι και σταματήστε να επενδύετε σε αστήρικτες ιδέες.

Επίσης η πρώτη παράγαφος του κειμένου σας (που ήταν το δικό μου κείμενο επί του οποίου ασελγήσατε και πρέπει τώρα να μαζεύω τα κομμάτια του) απεραντολογεί και υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, τα οποία, πολύ απλά, δεν έχουμε!

Αν του το πεί έτσι, λέτε να κερδίσει τη μάχη?

Περιμένουν

Το φουντωτούλι,

το άδειο,

η ex-μαργαρίτα


και τα αγκαλιασμένα

περιμένουν τον ήλιο

Γενέθλια

Κι αν ειμαι ροκ ... (που δεν είμαι φανατικά) μη με φοβάσαι,
γίνομαι, σε τρεις μέρες, τριάντα έξι χρονών.

.....έγραφα στις 14 Φεβ, 2008

Τη χρονιά που πέρασε
χώνεψα για τα καλά ότι πέθανε ο πατέρας μου,

Indeed...
Σήμερα πάντως που γιορτάζω του πήρα λουλούδια για το μνήμα. Κάπως μακάβριο ακούγεται, (μου θυμίζει το grave hopping που καναμε με την αδελφή μου όταν προσπαθούσαμε να αποφασίσουμε πώς θα ειναι το μνήμα, εγώ ήθελα ενα ιωνικού τύπου που πολύ θα του άρεσε αλλά τελικά διαλέξαμε ένα απλό μέν, που "υπερίπταται" δε, κάπως στον αέρα φαινεται από μακρυά και πολύ μας ξετρέλλανε) αλλά επιβεβλημένο εσωτερικώς. Είναι και πολύ ωραία βρε παιδί μου! Από (οχι και τόσο) μακρυά φαίνονται πολύ φυσικά.

"Άρχισα να ξεπερνάω το θάνατο του πατέρα μου όταν κατάλαβα ότι μπορώ να βλέπω τηλεόραση" μου είχε πει μια φίλη οταν είμαστε μικρές. Γουέλ, σήμερα μπορώ να πω ότι μου συμβαίνει το ίδιο , γιατί επιτέλους άρχισα να βλέπω ελληνικές ταινίες, φανατικά και online. Ο μπαμπάς τις σνόμπαρε πολύ κι εγώ, το καρμπόν, επίσης.
Να, πχ για τη σημερινή μέρα διαλέγω αυτό !

απέκτησα λευκές τρίχες στο κεφάλι,
έβαψα τα μαλλιά μου για πρώτη φορά και τα έκανα κόκκινα-μελιτζανί,
Εδώ δεν εχουμε μεγάλες αλλαγές... Θα έλεγα μάλιστα οτι συνεχίζουμε ακάθεκτες προς την ίδια κατευθυνση!

άλλαξα δουλειά,
άλλαξα πόλη,
Ούτε εδώ έχουμε αλλαγές προς το παρόν...

πέρασα, επί μήνες, ατελείωτες αργές μέρες στο κρεββάτι, απόλαυση που δεν είχα ζήσει από τα χρόνια του γυμνασίου, και πολύ το χάρηκα,
κολύμπησα πολύ στη θάλασσα... αν δεν έχω χάσει το μέτρημα είχα τρία χρόνια να χαρώ έτσι το νεράκι,
Εδώ δυστυχώς τα χαλάμε, μας εχει φύγει η μαγκιά στη δουλειά και ο Ατλαντικός δε μας πάει. Πολύ κύμα, πολύ ανακάτεμα, λάσπη, φυσαλίδες, κακό. Θέλουμε ένα ησυχο ακρογυάλι, φλιτς-φλοτς το κυματάκι κλπ κλπ.

έκανα το τάμα μου και δοκίμασα πολλούς φραπέδες και κάπως λιγότερες τυρόπιτες,
Τυρόπιτα φτιάχτηκε από χεράκια μου ΣΤΟΠ

και ανέβαλα την επίλυση ενός γρίφου που με περιμένει υπομονετικά αυτή τη χρονιά.
Γουέλ... Οι γρίφοι λύνονται με το χρόνο και λύσεις πάντα υπάρχουν.

"Απόλυση"

--Ακου παιδί μου, το σκέφτηκα πολύ αλλά δε βλέπω να υπάρχει θέση για εσένα στο εργαστήριο αυτόν τον καιρό. Στο ΜRI που θέλεις να κάνεις δεν υπάρχει opening για σένα, και οσο για τα συμπεριφορικά πειράματα θα εισαι πολύ λίγες ώρες την εβδομάδα στο λάμπ για να μπορέσεις να αναλάβεις κάποιο πείραμα.

Γενικά δεν υπάρχει καλό fit μεταξύ μας, το timing σου ειναι κακό και το project που σ ενδιαφέρει δεν έχει τη δυνατότητα να σε απασχολήσει.

(Στην πραγματικότητα ήθελα να του πω ότι εισαι παλιοχαρακτήρας και δεν μπορώ να σου εμπιστευτώ κώδικες και data)

--Μάτια συστρεφονται, χειλη σφιγγονται... Δηλαδή πρέπει να σας δώσω το badge μου?

--Ναι, θα χρειαστώ το badge σου τώρα.

--Δίνει badge, παίρνω badge.

--Θα συνεχίσεις να δουλευεις στο psychology lab που δούλευες μέχρι τώρα?

--Εκπληξη: ...ναι, ναι...

--ΟΚ, good luck.


----
Τεχνίτης των απολύσεων αργότερα με συμβούλεψε, έξαλλος, ότι ο σωστός τρόπος ειναι αυτός:
Θέλεις να δουλέψεις? Πάρε αυτό το πρότζεκτ, δούλεψε μόνος σου και φερε μου το αποτέλεσμα σε μία εβδομάδα. Αν δε μείνω ευχαριστημένη θα πρέπει να φύγεις από το lab.
Μια βδομάδα μετά του πετάς στη μούρη το πρότζεκτ και του λες: Άθλιο και Απαράδεκτο! Αλλά επειδή είμαι καλή θα σου δώσω μία ακόμα ευκαιρία. Ελα ξανά σε μία εβδομάδα με διορθώσεις.
Μία εβδομάδα αργότερα, δυστυχώς παιδί μου δεν κάνεις γι' αυτό το χώρο. Είναι καλύτερο για όλους να φύγεις.

Στόχοι

Θα φτιάξω λοιπόν ένα website με Α, B, and C class celebrities και ο καθένας θα παίρνει ένα βαθμό με βάση διάφορα κριτήρια και ό,τι ξέρουμε για τη ζωή τους από τα media. Μετά θα πέφτουν τα στοιχήματα για το ποιός θα πεθάνει πρώτος.

Αυτό είναι αηδιαστικό και ανήθικο! Μα γιατί να το κάνεις?

Γιατί? Για τα λεφτά!

Και τι ειναι Α, Β, C class celebrity?

E, να.. Α class ειναι εκείνοι που ειναι πολύ διάσημοι τώρα, C class ειναι όσοι ήταν διάσημοι στο παρελθόν αλλά μετά δεν έκαναν τίποτε σπουδαίο και B class είναι όλοι οι άλλοι.

Μα είναι εντελώς σιχαμερή πράξη!

'Οχι, βρε, δεν ειναι κακό! Το κάνω για τα λεφτά!
---------------------

Τελειόφοιτος ψυχολογίας, παντελόνι σωλήνας, λιγδωμένο μαλλί, ροκάς (τρομάρα του!), ψευταράκος, δεν ξέρει την απλή μέθοδο των τριών, και λέει ευχαριστώ μόνο στην εξουσία.