... το γνωστό μας κρεμμύδι.
Ελα όμως που υπάρχουν διάφορες ποικιλίες...
Το κόκκινο ή ισπανικό, που είναι γλυκό, δεν καίει καθόλου, δίνει ωραίο χρώμα αλλά από γεύση και αψάδα δεν είναι και πολύ ... εκδηλωτικό.
Το άσπρο, που κάτι θέλει να ψιθυρίσει αλλά είναι κι αυτό ντροπαλό...
Και το καφέ, το γνωστό σε όλους μας κρεμμύδι που μόλις πάει να μαλακώσει στο ζεστό λάδι αλλάζει η μυρωδιά του και ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να προσθέσεις την τομάτα και που μας φέρνει αναστάτωση και δάκρυα.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά 4 χρόνια στο αμέρικα, όλο σε άσπρο και κόκκινο κρεμμύδι έπεφτα. Πουθενά το καφέ!
Και ειναι τόσο χρήσιμο να έχεις την ευεργετική του επίδραση. Κάτι σαν feedforward inhibition κάνει, ρίχνεις το κλάμα της αρκούδας την ώρα που το καθαρίζεις και μετά ανοσοποιείσαι και δε σε πειράζει τίποτα.
Μαγειρεύω ρύζι με λαχανικά και μπόλικο ψιλοκομμένο καφέ κρεμμυδάκι....
;-)
3 σχόλια:
Κοίτα.. Δεν θα σου πω ψέμματα.. Απλώς δεν έχω καταλάβει πού βρίσκεσαι.. Είσαι στο αμέρικα, είσαι στο ελλάδα; Ή και κάπου αλλού; Δεν μπορώ να πω.. Διαφωτιστικό αυτό το ποστ με τα κρεμμύδια, αλλά την κύρια απορία μου δεν μου την έχεις λύσει.. :-)
χα! (που λες κι εσυ!)
Δεν ειναι εκνευριστικό οταν λειπουν μερικές (καθόλου) αυτονόητες λεπτομέρειες?
Αμερική ειμαι. Αμερική ήμουν για 3.5 χρόνια. Εκανα μια σταση στην Ελλάδα για ενα πεντάμηνο και επσετρεψα σε νά πόλη, νέα δουλειά και νέα ζωή.
Πήγα στο μπακαλικο της γειτονιάς μου και βρήκα κανονικά κρεμμύδια. Μα δεν ειναι ενα θαυμα αυτη η πόλη?!
Όχι, δεν είναι καθόλου εκνευριστικό.. Ίσα ίσα που το κάνει πιο μυστηριώδες.. ΟΚ, ναι, είναι λίγο εκνευριστικό.. Χάρηκες τώρα που το παραδέχτηκα; Ίσως ο άλλος όμως να θέλει να σε κρατήσει σε αγωνία, προς υπεράσπισή μου..!! Χαχα!!! Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου