Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Κι αν είμαι ροκ ....

... (που δεν είμαι φανατικά) μη με φοβάσαι,
γίνομαι, σε τρεις μέρες, τριάντα έξι χρονών.

Τη χρονιά που πέρασε
χώνεψα για τα καλά ότι πέθανε ο πατέρας μου,
απέκτησα λευκές τρίχες στο κεφάλι,
έβαψα τα μαλλιά μου για πρώτη φορά και τα έκανα κόκκινα-μελιτζανί,
άλλαξα δουλειά,
άλλαξα πόλη,
στενοχωρήθηκα, ξαφνιάστηκα, συγχίστηκα και ξαφνιάστηκα ξανά (με αυτή τη σειρά),
πέρασα, επί μήνες, ατελείωτες αργές μέρες στο κρεββάτι, απόλαυση που δεν είχα ζήσει από τα χρόνια του γυμνασίου, και πολύ το χάρηκα,
άρχισα να φωτογραφίζω,
γνώρισα δύο ανθρώπους και ο ένας έγινε φίλος μου,
κολύμπησα πολύ στη θάλασσα... αν δεν έχω χάσει το μέτρημα είχα τρία χρόνια να χαρώ έτσι το νεράκι,
έκανα το τάμα μου και δοκίμασα πολλούς φραπέδες και κάπως λιγότερες τυρόπιτες,
επέστρεψα στους τόπους που μεγάλωσα
και ανέβαλα την επίλυση ενός γρίφου που με περιμένει υπομονετικά αυτή τη χρονιά.

22 σχόλια:

koulpa είπε...

Χρόνια πολλά.. προκαταβολικά..:):)
Παράξενη χρονιά.. κι εγώ διαπίστωσα την εμφάνηση κάποιων λευκών τριχών.. και αρκετών αναχωρόυντων.. δεν είμαι αχάριστος.. βλέποντας τους συνομίλικούς μου.. πάλι καλά.. δε σκεύτηκα να τα βάψω.. ίσως ένα λαχανί αργότερα..:):)
..κι εγώ αναθέρμανα τις σχέσεις μου με το κρεβάτι που ήταν πάντα προβληματικές..:):)
Την καλησπέρα μου:):)

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα. νομιζω οτι ολοι πρεπει να περασουμε απο μια τετοια φαση. εγω πραγματικα το εχω αναγκη νομιζω πια. χρονια οσυ πολλα!

Mr.Di είπε...

τριάντα έξι! μπρρρρ τρέμω. Υπάρχουν και τέτοια νούμερα στις ηλικίες λοιπόν. Μπράβο, μπράβο το είχα ξεχάσει .... και χρόνια πολλά για να μη το ξεχάσω κι αυτό.
Τις λευκές τις έχω 25 χρόνια..τώρα πια όσες απέμειναν, το κόκκινο προς το πορτοκαλί μ' αρέσει, για το μελιτζανί το προτιμώ σε τηγάνι, δεν άλλαξα δουλειά αλλά, υπό όρους θα ήθελα να είμαι το κρεβάτι σου και σίγουρα όχι αυτός που δεν έγινε φίλος σου.
Φάε μια βαρβάτη τυρόπιτα πιες ένα καλοχτυπημένο φραπέ και αντί να παιδεύεσαι με το γρίφο, ακολούθησε το παράδειγμα του ένδοξου αρχαίου στρατηλάτη, κοψτον.
Καλημέρα - καληνύχτα (συγγνωμη αλλά αποκλείεται το μυαλό μου να το συγκρατήσει)

Dr_MAD είπε...

Πωπω! Κoύκλα δεν ήξερα ότι έχουμε γενέθλια τόοοσο κοντά. Εγώ δυστυχώς τα έχω σήμερα και ποτέ δε μπόρεσα να τα χαρώ δεόντως. Χρόνια Πολλά λοιπόν προκαταβολικά και για τις λευκές τρίχες μη σκας. Εγώ έπαψα να τις βγάζω πέρσι και έχω πείσει τον αευτό μου πως είναι γοητεία. Πάντα γερή και με πείσμα για όσα αγαπάς. Και καλή επίλυση του issue που έχεις. ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΟΥΚΛΑ ;-)

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Kαλημέρα koulpa. Μη στενοχωριέσαι δε φταις εσύ για όσα σου συμβαίνουν, ειναι οι ορμόνες οι κακές που τα κάνουν όλα.
Θα το σκεφτώ το λαχανί... ίσως πάλι να ειναι πολύ συντηρητικό το ανοικτό πράσινο-κιτρινο για τα γούστα μου.
Σ ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές :)

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

lifewhispers, σ ευχαριστώ πολύ!
Αυτη η παρατεταμένη ξάπλα στο κρεβάτι μου ξεκίνησε σχεδόν χωρίς τη θέληση μου. Στην πορεία, το κρεβάτι με ρούφηξε σα μαγνήτης μέχρι που κουράστηκα και μετά από 4μήνες αποφάσισα ότι ειναι καιρός να σηκωθώ!!!

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Σεβάσμιε Κύριε Di,
και όμως υπάρχουν τα τριάντα έξι, όπως επίσης τα εικοσιέξι και τα εξήντα έξι.

υπό όρους... αχ αυτοί οι όροι!
να μην ειναι πολύ μαλακό το στρώμα,
να μην ειναι πολύ σκληρό,
να μην έχει φασόλι από κάτω γιατί ενοχλούμαι,
να μην έχει κλίση προς το κεντρο γιατί δε θέλω πολλές αγκαλιές,
και ένα σωρό τέτοια...

................
Το προβληματάκι με τη διαφορά ώρας ειναι απλό. Γιατί λέμε οτι η Ελλάδα συνορεύει με την ανατολή? Γιατί η Ασία θεωρείται ανατολή?
Διότι ο ήλιος, κάθε μέρα, "ταξιδεύει" από την ανατολή προς τη δυση. Πρώτα "περνάει" από την Ελλάδα - Ιταλία - Ισπανία, "φτάνει" στη μεγάλη θάλασσα και κάποια στιγμή αγγίζει τη Νέα Υόρκη.
Πότε ακριβώς φτάνει στη ΝΥ? Εφτά ώρες αφού περάσει από την Αθήνα.
Αρα, όταν ξημερώνει στη ΝΥ, έχουν ήδη περάσει επτά ώρες από τη στιγμή που ξύπνησε η Αθήνα.
..................

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, παρακαλώ μην τρέμετε γιατί νοιώθω άσχημα

(Ενα περίεργο πράγμα με τα λευκά μαλλιά: μ ενοχλούν μόνο τα δικά μου.)

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Υδροχοάκι έχεις πλάκα! Βγάζεις τα μαλλιά σου? Αχ, σε νοιώθω.
Κι εγω το έκανα όταν ειχα μόνο δυό ασπρες τρίχες αλλά τελικά βλέπω ότι resistance is futile!!!

Και γιατί "δυστυχώς"? Επειδή πέφτει βαλεντίνου ανήμερα? Αντε βρε, εσυ θα πας εκεί στα βάθη της αφρικής και δεν πτοείσαι, σε μια γιορτούλα θα κολλήσεις?
Εχεις τις καθυστερημένες :-( ευχές μου :-)))

γιωργος είπε...

Καλημέρα και χρόνια σου πολλά! Εντυπωσιακός απολογισμός, μιας και προσωπικά ποτέ δεν τα καταφέρνω μαζί τους:)

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Ουτε εγώ συνήθως.
Ποτέ δεν έκανα.
Αυτή ειναι η πρώτη φορά.

Καλημέρα :)

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια σου πολλά (καθυστερημένα και ειλικρινά).. Ό,τι ποθείς να το πάθεις! Η χρονιάσ ου ακούγεται ενδιαφέρουσα, αλλά ποιος είμαι εγώ να κρίνω; Η επόμενη χρονιά της ζωής σου, είθε να είναι έντονη θετικά, να σε βοηθήσει να λύσεις το γρίφο που σε περιμένει, να σε κάνει να περνάς καλά!!!

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Ακόμα πιο καθυστερημένες ευχαριστίες, καλέ μου θogias!

Δεν προλαβαίνωωωωωω!!!!!

Mr.Di είπε...

Τι έγινε; μπλέχτηκες με το γρίφο;

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Μην ανησυχείτε για μένα και το γρίφο μου MrDi.
Ο γρίφος θα λυθει με την προσφιλή μου μέθοδο: τον αφήνω και λύνεται μόνος του ή αν μου την πολυβιδώσει τον κόβω και ησυχάζω.

Ν ανησυχείτε μόνο που ξαφνικά δεν έχω χρόνο να σκεφτώ ούτε ενα ποστ.
Δουλειές, φοιτητές, προτζεκτς, ντεντλάινς, ζωάκια, δημόσιες σχέσεις. Χιόνισε κιόλας και όλα γινονται πιο αργά.
Λέω να βγώ για καμιά φωτογραφία. Εχει εναν ήλιο κι ένα χιόνι, εκτυφλωτικά!

Mr.Di είπε...

φοιτητές ε; Να ένα ενδιαφέρον στοιχείο βιογραφικού: φοιτητής της σοκολάτας πορτοκάλι. Και μόνο τη συνταγή να μάθει κανείς έχει ήδη κανει ένα σημαντικό βήμα για γλυκειά ζωή :-)
Και για το χιόνι στα "τραγούδια της αμαρτίας" του Μ.Χ. ο Χριστιανόπουλος έχει ένα εξαιρετικό ποίημα " ... όπου κι άλλες νιφάδες βιάζονται να γίνουν λάσπη". Φωτογραφίστε το λοιπόν πριν συμβεί.

7Demons είπε...

Καθυστερημένα και ενοχικά,ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΠΑΝΤΑ για ΟΛΑ ΚΑΛΑ!


(έκανες και μιά βόλτα με παλιομοδίτικο νοστιμότατο γλυκό,σ΄ένα ξεχασμένο ιταλικό pastry shop.Κι αυτό το ασήμαντο είναι απο τα πολλά ασήμαντα που τελικά θυμόμαστε στο πέρασμα του χρόνου που λέγεται Ζωή...)

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Βρε γλυκούλικα, χαζούλικα Επτά, μη νοιώθετε ενοχές!
Ευχαριστώ πολύ-πολύ για τις ευχές και ακόμα περισσότερο για τη γλυκειά υπενθύμιση :))

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Δεν έχω ήχο, λέει το τραγούδι...
Δεν τις εβγαλα τις φωτογραφίες και το χιόνι λιώνει. Τεσπα, την επόμενη φορά...

an205 είπε...

χρόνια πολλά ετεροχρονισμένα και καλό μήνα!!!

Equilibrium είπε...

Χρόνια πολλά (καθυστερημένα) και καλό μήνα (όχι καθυστερημένα αυτό ευτυχώς)

Μην σκάτε, εγώ είμαι 26 αλλά μάλλον επειδή έχω πηλιορείτικο γονίδιο ήδη ασπρίζω... Παρηγορούμαι ότι είναι γοητεία να'σαι γκριζομάλλης και παράλληλα babyfaced. Αααα κι όσο τις βγάζετε λένε, τόσο περισσότερες φυτρώνουν...

Όσο για τα άλλα που λες, όμορφα ακούγονται, αν εσύ είσαι ευτυχισμένη. Αυτό δε μετράει ε?

καλώς σε βρήκα λοιπόν!

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Σ ευχαριστώ πολύ, καλέ μου an205!!!
Ας θεωρήσουμε ότι τα γενεθλια, όπως και οι ονομαστικες γιορτές, διαρκούν 40 μέρες και ας ξεχασουμε το ετεροχρονισμένο του πράγματος.
Αλλωστε, θέλει το χρόνο του να το χωνέψω ότι περασα οριστικά τα 35.
Tι δράμα! Δεν μπορώ να το στρογγυλοποιώ προς τα κάτω πλέον αυτό το νουμερο!!! GGGRRRRrrrr!!!

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Χαοτικέ ισοροπιστή, καλώς ήλθες.
Πολλά έχουν σημασία, να ειμαι ευτυχισμένη αλλά να ειναι ευτυχισμένοι και κάποιοι άνθρωποι γύρω μου ή και λίγο πιο μακρυά μου.

Δεν ήξερα ότι το πηλιορειτικό γονίδιο ασπρίζει νωρίς... Χουμ, χρησιμη πληροφορία!

Σ ευχαριστώ για τις ευχές σου!