Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Τα λόγια τα μεγάλα

αληθινά μεγάλα ή ψευτο-μεγάλα...

Αν πέσεις από το γκρεμό θα γκλπρσλπεε... δεν καταφερα να αρθρωσω καμία λέξη αλλα μου ρθε τρέλλα οταν την είδα στην ακρη του γκρεμού, να κάνει ακροβατικά για να φτάσει στην παραλία αντί να πάει από το δρόμο.

Ελα, βγάλε με φωτογραφία με το νοσοκόμο (ήταν ωραιότατος, by the way, και όσο πρέπει ντροπαλός)... λίγο πριν μπει στο ασανσέρ για το χειρουργείο.

Δεν ξέρω... αλλά τώρα που πέθανε ο μπαμπάς μου χει βγει μια τρομερή ενέργεια, θέλω να κάνω τα πάντα.

Ο,τι και να γίνει θα είσαι πάντα η χαρά μου.

Δε σ' εχω ανάγκη, μπορώ και μόνη μου.

Χρειάζομαι τον προσωπικό μου χώρο. Με πιέζεις.

4 σχόλια:

Dr_MAD είπε...

Αυτό στο τέλος ήταν χωρισμός? Τι μαύρο κάρμα σε κυνηγάει ρε???

koulpa είπε...

παπα.. γκρεμοί νοσοκόμοι χειρουργία θάνατοι.. τινα πώ;
καλό μήνα:):)

σοκολάτα πορτοκάλι είπε...

Tipote ap ola auta.
Απλώς, ό,τι θυμάμαι χαιρομαι.

Για τα αυτοκινητα ομως εχω δικιο ΜαΝΤ (προηγούμενο ποστ). Τις Παρασκευες μεταμορφώνονται.
Οσο για το τζιπ και τις διαστασεις... Αστα! Βλέπω SUV και καμιά φορά μου φαινεται μικρό!
They live large βρε παιδι!!!

7Demons είπε...

Θέλουμε νέο poooost!!!

:-)