Μερικά μικροπραγματάκια...

Πέτρα στο παπούτσι, σε δημόσια ομιλία.
Μυρμήγκι, πιο γρήγορο απ ότι φανταζόσουν, η ντροπή του εκκολαπτόμενου φωτογράφου.
Σεξ με ευγενικό, αναίσθητο άνθρωπο.
Ρακούν τη νύχτα στην αυλή καταστρέφει τους κόπους τόσων σαββατοκύριακων.
Ωραιότατο bluejay πουλί με απελπιστικά κακόηχο τσίου-τσίου στις 6 το πρωί, κάθε πρωί.
Θωμά είσαι σπίτι? Σε παρακαλώ απάντησε γιατί θα πάθω νευρικό κλονισμό.

Υπάρχει αντίδοτο φυσικά Better Git It in Your Soul του Charles Mingus, τον οποίο ακούω συχνά πυκνά τον τελευταίο καιρό.

Μια από τις μικρές ευτυχίες είναι όταν έχεις βγει για φωτογραφίες και όλα είναι ΟΚ αλλά όχι σούπερ και έρχεται, χωρίς να το καταλάβεις, μια στιγμή που ένα γνώριμο μέρος σου αποκαλύπτεται εκ νέου και ξαφνικά βλέπεις, και .. να τη, η στιγμή, η σκηνή, τη συνέλαβες ή σε κατέλαβε εκείνη.

μικρά_μεγάλα

Μερικά πράγματα που δεν αντέχω να θυμάμαι
Όταν φώναξα δημοσίως «σκάσε» σ έναν τύπο που ζητούσε συνεχώς και ακαπαύστως τη Φαντασία στη συναυλία του Νταλάρα
Όταν ήρθε να με φιλήσει για καληνύχτα κι εγώ παράστησα οτι γυρίζω πλευρό
Όταν έβαλα κάτι αφριοφωνάρες που της κόπηκαν τα πόδια

Μερικά πράγματα που με ξάφνιασαν δυσάρεστα
Όταν κατάλαβα ότι όσο περισσότερο εξηγώ τι σκέφτομαι τόσο λιγότερο θέλει να μ ακούει
Επιστήμονας που «κόβει γωνίες» για να δημοσιευσει πιο γρήγορα
Φοιτητής που στέλνει γραπτό μήνυμα με το blackberry την ώρα που του εξηγείς
Μετά από αρκετές ζεστές μέρες, πάλι κρύα και βροχές

Μερικά πράγματα που με ξάφνιασαν ευχάριστα
Είδα μία μαρμότα (γιγαντιαίος σκίουρος που σκάβει λαγούμια με δύο εισόδους και δεν πολυφοβάται)
Επιθύμησα να ξαναπιάσω τη φωτογραφική
Επιθύμησα τα ποιήματα του Ελύτη

μερικά πράγματα που συναντάς στις ήπα

Μπριζόλες στα κάρβουνα με φασόλια
Παϊδάκια με γαρίδες
“Make some time”
“We don’t buy it”
Πολυγαμία
Καμμένος καφές σε χάρτινα ποτήρια των 600ml
Αvoiding eye contact in the bus
Μονοκατοικίες από το 1930, κατοικήσιμες και κατοικημένες
Πάμπολλοι εθελοντές, στα νοσοκομεία, στις στέγες απόρων
Δεν υπάρχει τίποτε ακατόρθωτο
National Art Gallery, Washington DC ... με απίθανο κοσμηματοπωλείο!

Μαμά

Και την παίρνω που λες τηλέφωνο να την προειδοποιήσω για τον κλητήρα, και είχα και κάτι νεύρα με την αδελφή σου... τι νεύρα? Άσε τώρα μη σου λέω... Ασε με, κοντεύει να σπάσει το κεφάλι μου, έχω και τις εξετάσεις σε λίγο, θα μου βγει κανένας καρκίνος πάλι... Ε, να η αδελφή σου, μήπως... δεν ξέρω, είναι και το επάγγελμα γεμάτο κινδύνους, ανησυχώ... Μήπως προτιμάει τις γυναίκες? Τι λέω? Την αληθεια λέω! Γιατί δεν βρισκει ένα καλό παιδί? Να παντρευτεί, να μπει στη σειρά της, να κάνει παιδιά? Δεν πειράζει αν γινονται καυγάδες. Γάμος χωρίς δέκα καυγάδες τη μέρα δεν υπάρχει. Τη ρώτησα αν θέλει να κάνει παιδιά και μου ειπε όχι. Και τι θα γινουν τα σπίτια? Σε ποιόν θα πάνε? Είμαι σίγουρη, προτιμάει τις γυναικες!
........................

Μαμά, ετών 65, χωρίς προσωπικούς στόχους, με την κατάθλιψη της τρίτης ηλικίας να καραδοκεί.