Πέτρα στο παπούτσι, σε δημόσια ομιλία.
Μυρμήγκι, πιο γρήγορο απ ότι φανταζόσουν, η ντροπή του εκκολαπτόμενου φωτογράφου.
Σεξ με ευγενικό, αναίσθητο άνθρωπο.
Ρακούν τη νύχτα στην αυλή καταστρέφει τους κόπους τόσων σαββατοκύριακων.
Ωραιότατο bluejay πουλί με απελπιστικά κακόηχο τσίου-τσίου στις 6 το πρωί, κάθε πρωί.
Θωμά είσαι σπίτι? Σε παρακαλώ απάντησε γιατί θα πάθω νευρικό κλονισμό.
Υπάρχει αντίδοτο φυσικά Better Git It in Your Soul του Charles Mingus, τον οποίο ακούω συχνά πυκνά τον τελευταίο καιρό.
3 σχόλια:
Η μέρα είχε υποχωρήσει από ώρα, ο θυμός της όμως όχι. Μόλις μπήκε στο σπίτι φώναξε το Θωμά, άπιστος εκ συστήματος, θα τον κατατρόπωνε σήμερα, σήμερα που έβραζε σα ξεχασμένη χύτρα στο φουλ της ηλεκτρικής κουζίνας. Το σημάδι που είχε αφήσει το πετραδάκι στο πόδι της κατά τη δίωρη ορθοστασία που χρειάστηκε για να ολοκληρώσει την ομιλία της σε αυτιά αδιάφορα και μούτρα βαριεστημένα ,δεν άφηνε κανένα περιθώριο για αμφισβητήσεις. «Ορίστε, βάλε το δάχτυλό σου επί των τύπων των ήλων» θα του έλεγε καθώς θα έχωνε τη πατούσα της στα μούτρα του, για να μη νομίζεις ότι γκρινιάζω έτσι για τα χαδάκια σου. Θωμά, Θωμά φώναξε πάλι και καθώς η αργοπορία του τη βεβαίωνε για την απουσία του ένιωσε τα νεύρα της να κλυδωνίζονται, όπως οι δίδυμοι από τα τρελαμένα αεροπλάνα. «Θα καταρρεύσω» σκέφτηκε «αλλά το γαμημένο CNN δε θα δώσει πεντάρα γι΄ όλο αυτό τον κόσμο που θα ταφεί για πάντα στα ερείπια μου. Όλα μα όλα μαζεμένα που να πάρει. Με κυνηγούν λες και μόνο εγώ υπάρχω για να αποδειχτεί η αδυναμία του κωλοείδους μας. Ένα ρακούν που οργώνει σε λίγα λεπτά όσα χρειάστηκα ώρες και ώρες και δυο λίτρα αφρόλουτρο για να αποκαταστήσω τη λαμπρότητα μου, τούτο το γαμημένο πουλί που μπερδεύει την ομορφιά του με τα φωνή του κι αντί να περπατάει στη πασαρέλα το μεσημέρι τσιρίζει στις έξι τα χαράματα κάθε μέρα και κείνο το μυρμήγκι που πήγαινε πιο γρήγορα κι απ’ το φλας, Nikon και σκατά, αν δε μπορείς να προλάβεις ένα μυρμήγκι κυρία μου, βρες τρόπο να δίνεις ντόπες στις μηχανές σου κι όχι να στραπατσάρεις την αυτοπεποίθησή μου, αμ ο άλλος που ήθελε σεξ προσέχοντας μη με λερώσει με τα υγρά του και ζήτησε χίλιες συγγνώμες γιατί με ανάγκασε να βογγάω;; έλεος κι ο Θωμάς να λείπει, λείπει και τούτο το σημάδι απ΄ το χαλίκι πόση ώρα θα φαίνεται ακόμη. Γαμώτο πάλι ηρεμιστικά θα πάρω".
Όταν μπήκε ο Θωμάς το Better Git It in Your Soul του Charles Mingus έπαιζε για δωδέκατη φορά, ας είναι καλά η τεχνολογία και τα repeat της. Του χαμογέλασε και γύρισε πλευρό
:-)
Χρόνια Πολλά
:-)))
...Δεν ειναι ακριβώς έτσι η ιστορία αλλά μοιάζει :)
Καλή Ανά(σ)ταση!
Δημοσίευση σχολίου