Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Ήλθον, απήλθον και είδα

μια Ελλάδα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, να κονταροχτυπιέται γύρω από το δέντρο-σύμβολο (υπερκατανάλωσης, ψευτιάς, γιορτιάτικης διάθεσης, σιγουριάς, διαλέγεις και παίρνεις...),
μια κυβέρνηση απούσα ή προβοκατόρικη, χωρίς τη στήριξη της, όποιας, ελληνικής αστικής τάξης,
μια κοινωνία ωρυόμενη, ό,τι δεν είπε τόσα χρόνια θα τα πει τώρα μαζεμένα, χύμα και τσουβαλάτα και όποιον πάρει ο χάρος... το μαθητή στο Περιστέρι που πυροβολήθηκε στο χέρι, την κοπέλα στο βαγόνι του ηλεκτρικού που δέχτηκε πυροβολισμούς...
τρομακτικά γεγονότα που απ ότι διαβάζω υποβαθμίζονται σε "περίεργα" από τα ευσυνείδητα μμε.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Έχουμε και λέμε:

Ειδικός φρουρός δολοφόνησε παιδί 16 χρονών.

Οι γύρω κάτοικοι πάγωσαν και εντυπωσιακά γρήγορα οι αντιεξουσιαστές άρχισαν τις φωτιές (η καλύτερή τους, επιτέλους ένοιωσαν χρήσιμοι) πατώντας στο πτώμα ενός αθώου παιδιού.
Πού ειναι η αγανάκτηση του κόσμου για το trafficking, το Σάμινα, τους βασανισμούς μεταναστών? Τι περιεργος λαός!..

Οι φωτιές γενικεύτηκαν. Τα κάψανε όλα. Το 2008 την Αθήνα και το 2007 την υπόλοιπη Ελλάδα. Και γιατί όχι? Η παρανομία είναι τρόπος ζωής σ αυτή τη χώρα και η βία νομιμοποιημένη.

Χιλιάδες παιδιά ψάχνουν το όνειρο.

Βγήκε και ο Παυλόπουλος μετά από μέεερες (και μισή παραίτηση) για να πει κάτι κουταμάρες που νόημα δεν έβγαζαν.

Αυτή η χώρα ειναι εγκαταλελειμένη.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Κυριακή 7 Δεκεμβρη

Ένας αστυνομικός πυροβόλησε ενα παιδί.
Διαδηλωτές, διαμαρτυρόμενοι για το φρικτό γεγονός, τραυμάτισαν έντεκα ανθρώπους και τα καναν γυαλιά καρφιά σε 4 πόλεις.
..............................

Έκανε μερικές ασκήσεις φυσιοθεραπείας στον πατέρα του και μερικές γραμματικής στη μαμά του. Λίγο-λίγο φεύγουν κι αυτοί.
..............................

Ξύπνησε μόνη της κατά το μεσημεράκι. Χιόνισε σήμερα. Θα πάει για καφέ, στο πλυντήριο, στο σουπερ-μάρκετ. Ησυχία.

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Λίστα

Τώρα που θα γυρίσω εκεί απ όπου έφυγα (για να ξαναφύγω σχεδόν αμέσως...σνιφ...) θέλω

να πάω στο Καφενείο για καφέ, εφημερίδα, κουαντρώ και ατέλειωτες συζητησεις που μετά από ορισμένη ώρα χάνουν τον ειρμό τους γιατί εχω πιει πολύ

να παρακολουθησω τις παραστασεις "Χωρίς μουσική" και "Ξαφνικά περσι το καλοκαίρι"

να πάω στο νεκροταφείο

να δω λίγους φίλους

να μπω στο λεωφορείο 237 και στο μετρό

να παω σε συναυλία της Σαββίνας Γιαννάτου ή του Χαρούλη ή του Αλκίνοου ή του Κατσιμίχα.

Κούντου λούνα βίνι

Όταν έρχεται το φεγγάρι τραγουδούν
Cundu luna vini
Quand la lune vient
Quando la luna viene

Μπορεί να το άκουσα και 30 φορές σήμερα!.. Ο Λιούγκος τέλειος και η Φαραντούρη γλυκειά. Τελικά, παρά τη μουρτζουφλίαση των ασφυκτικά γεμάτων ημερών, μου φτιαξε τη διάθεση.